Ebeveyn Olarak Rolümüz

Mezun olduğum Erickson Koçluk Okulu’nda aylık olarak düzenli toplantılar yapılır, bu ayki toplantının gündeminde Ekim 2012’de Londra’da yapılmış olan Uluslararası Koçluk Federasyonu Yıllık Toplantısına ilişkin izlenimlerin paylaşılması vardı.

Yapılan sunumların tamamı çok güzel ve etkileyici idi. Ben bu sunumlardan özellikle bir tanesinin içeriğini bu bültende sizinle paylaşmak istiyorum.

Konu ana baba koçluğu ile ilgili ve sonrasında iş hayatına bağlayacağım.

ANA BABA KOÇLUĞU / DIANE STERLING (Aktarımcı : Pelin Asmaz Adalı)

Yaklaşım: Çocuklara ve gençlere en iyi yardım ebeveynden gelir. Bu nedenle ebeveynlere koçluk yaklaşımı kazandırmak önemlidir. Ebeveyn, kendisini çocukları konusunda yetersiz hissederse suçluluk ve utanç duyar.

Çocuklar/Gençler yardım alma ihtiyacını ifade edemediklerinde ters tepki verebilirler.

Onlara şu soruları sorabilirsiniz:

• Sana nasıl davranılmasını istersin?
• Gelecekte nasıl bir yaşam sürmek istiyorsun?

Çocukların/Gençlerin ortak şikayetleri:

• Takdir edildiğimi hissetmiyorum.
• Desteklendiğimi hissetmiyorum.
• Duyulduğumu / dinlendiğimi hissetmiyorum.
• Ebeveynlerimin ilgisini hissetmiyorum.

 Ne Yapabiliriz?

Saygı duymak, dinlemek, anlamak, takdir etmek, desteklemek, sorumluluk almasını sağlamak ve belli sınırlar içinde bağımsızlık hissini yaşatmak önemlidir.

Ne yaptıklarından dolayı değil kim olduklarından dolayı gençlere saygı duyun.

 “Bu yaptığından dolayı seninle gurur duyuyorum” yerine “bu yaptığından dolayı sana saygı duyuyorum” diyebilirsiniz, bu onunla ilgili bir şeydir (kimlik boyutu), ilki ise daha çok bizden övgü almak adına yapacağı davranışlara dönüşebilir.

Hepimizin içinde büyümeyen bir çocuk olduğuna göre aynı şeyleri hissediyor olabilir miyiz?

Saygı duyulmak, dinlenmek, anlaşılmak, takdir edilmek, yeni şeyler denediğimizde desteklenmek isteriz.

İşyerlerinde bu durum çok sık karşımıza çıkar. Özellikle astlarımızla olan ilişkilerimizde bu konulara dikkat etmek daha iyi bir yönetici olmamızı sağlar.